Danakonungur ákvað að fara að sendi herskip til Íslands til að gæta hagsmuni sína. Á 17.öld vöru herskipin þá orðin mjög tíð. Árið 1627 höfðu 12 ræningjaskip lakt á stað frá Alsír en fjögur skip komið til Íslands, Þau voru að koma í ránsferð.
Fyrsta skipið kom til Grindavíkur 20.júní þaðan fóru þeir að Seilunni á Álftanesi, þaðan að Bessastöðum en snéru svo við til Alsír. Næstu tvö skip fóru til Austurfjarða að Lóni þeir héldu þar áfram að Fáskrúðsfirði. Þaðan fóru skipin suður með landi og hittu þar fjórða skipið. Til Vestmannaeyja komu þessi þrjú skip svo 17.júlí og tóku þar 240 fanga en í heildina er talið að þeir hafi tekið um 380 fanga og drepið 43.
Danakonungur keypti 35 fanga en ekki allir þoldu ferðarlagið til Íslands. Guðríður Símonardóttir er líklegast þekktasti fanginn sem keypt var laus úr Barbaríinu. Hún hafði verið gift en maðurinn dáið á meðan hún var ánauð. en Guðríður giftist aftur manni að nafni Hallgrímur Pétursson. Íslendingar voru lengi á eftir hræddir við Tyrkina en ekki svo að þeir myndu fara að borg herkostnað til Dana eins og konungurinn vildi.